نگاهی به مطالب ستون نویس های ترکیه، ترکیه تا کجا به روسیه اعتماد کند؟ - مجله یک کامپیوتر

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، ستون نویس های روزنامه های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به گوشه نویس یاد می گردد٬ بخشی از فعالان رسانه ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می گذارد.

خبرنگاران کوشش می نماید تا با انتخاب گزینه های قابل توجهی از نوشته های ستون نویس های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت های رسانه ای و راهنمایی افکار عمومی این کشور را به دست دهد.

ترکیه٬ تا کجا به روسیه اعتماد کند؟

یوسف کاپلان، روزنامه ینی شفق

نشست سه جانبه آنکارا در شرایطی برگزار گردید که ترکیه از لحاظ روانی به چنین چیزی احتیاج داشت. چرا که آمریکا از طرفی می خواهد سر ما را در آب های شور مدیترانه زیر آب نموده و در مساله قبرس ما را خفه کند و از دیگر سو٬ در پرونده سوریه نیز به شکل جدی با ما همکاری نمی نماید.

در چنین شرایطی است که نشست آنکارا از لحاظ روانی برای ترکیه سودمند بود. اما فقط در همین اندازه و نه فراتر از آن. چرا؟ به این دلیل که روسیه در ماجرای ادلب به شکلی تصمیم گرفته و استراتژی خاصی دارد که به ضرر ترکیه است و ترکیه را دچار مسائل تازه تری می نماید. در چنین شرایطی باید پرسید: ترکیه٬ تا کجا به روسیه اعتماد کند؟

واقعیت این است که روسیه در شرایط فعلی ما را به گوشه رینگ رانده و نقطه ضعف هایی را در اختیار گرفته است. به عبارتی روشن٬ روسیه با این سیاست ها٬ ترکیه را به خود وابسته نموده است.

هم در ماجرای فروش سامانه موشکی اس 400 و هم در ابعاد اقتصادی٬ کاری نموده به او وابسته شویم. بنابراین باید در ارتباط با روسیه٬ حواسمان به این باشد که همه احتمالات را در نظر بگیریم.

مثلاً به این نکته هم فکر کنیم که ممکن است در پشت پرده بین آمریکا و روسیه توافقات جدیدی شکل بگیرد که نتایج و اثرات آن به ضرر ما باشد. به همین دلیل من دو پیشنهاد ارائه می دهم: یا هر چه زودتر به شکل مستقیم با دولت بشار اسد ارتباط برقرار کنیم و روسیه و ایران را از بازی خارج نگه داریم و تهدیدات علیه ترکیه در ماجرای ادلب برطرف گردد. یا این که بدون معطلی و تعلل٬ در اولین فرصت به شرق فرات حمله ور شویم و منتظر اجازه این و آن نباشیم.

همکاری نظامی ترکیه و آمریکا در شمال سوریه

فکرت بیلا، پایگاه خبری تحلیلی تی 24

خلوصی آکار وزیر دفاع ملی ترکیه در جدیدترین مصاحبه خود با روزنامه ترکیه٬ اعلام نموده که به درازای 450 کیلومتر و به عمق 30 کیلومتر٬ یک منطقه امن در شمال سوریه ایجاد خواهد شد و آمریکا و ترکیه در این منطقه با همدیگر در حال فعالیت مشترک و همکاری نظامی خواهند بود و قرار است پ.ک.ک و ی.پ.گ در این منطقه حضور نداشته باشند.

فاز بعدی پس از ایجاد این منطقه٬ این است که آوارگان سوری از ترکیه بیرون بروند و در مناطق جدید در داخل خاک کشورشان اسکان پیدا نمایند.

اگر چه آکار به تمام ابعاد همکاری ترکیه و آمریکا اشاره نموده اما از فحوای کلام او چنین برمی آید که هنوز هم خبری از توافق نهایی نیست و ترکیه همچنان در هراس است که آمریکا زیر تعهدات خود بزند و هیچکدام از این قول و قرارها عملی نشوند.

معضل نمودها٬ یا گرفتارشدن نمودها در دستان پ.ک.ک؟

حلیمه کُکچه، روزنامه ستار

در روزها و هفته های اخیر تحصن مادران کُرد در برابر ساختمان حزب دموکراتیک خلق ها در دیاربکر٬ تبدیل به یک حرکت سیاسی و اجتماعی بزرگ شده و روز به روز اهمیت بیشتری پیدا می نماید.

بعضی ها به کار این مادران بی اعتنا هستند و به تحصن و اعتراض آنان بهایی نمی دهند٬ بعضی آنان را تهدید نموده و از آنان می خواهند هر چه زودتر به خانه هایشان بازگردند و گروه های کثیری نیز از آنها حمایت می نمایند. اما در هر حال٬ این رویداد اجتماعی مهم٬ مانند یک بهمن سهمناک بر سر پ.ک.ک و حزب دموکراتیک خلق ها فرود آمده است.

در دیگر سو٬ شاهد این هستیم که دولت به گروه تروریستی پ.ک.ک اجازه نفس کشیدن هم نمی دهد. پ.ک.ک٬ سرمست از ایده آل هایی همچون انقلاب کردستان غرب در سوریه٬ مذاکرات صلح را از بین برد و به دنبال آن بود تا قدرت خود را از سوریه به ترکیه منتقل نموده و یک واحد خودگردان با مدیریت و مرکزیت دیاربکر ایجاد کند. اما این خیال نقش بر آب شد و نتوانست نتیجه ای بگیرد.

وزیر کشور به دیاربکر رفت و در برابر این مادران زانو زده و با آنان ابراز همدردی کرد. بنابراین حالا راستا تازه ای ایجاد شده و به آنان که همواره می پرسند بدون پ.ک.ک چگونه باید صلح کرد٬ راه تازه ای نشان می دهد. در واقع چیزی که در حال حاضر در صحنه سیاسی ترکیه می بینیم٬ این است که به جای معضل نمودها واقعیت دیگری وجود دارد. واقعیتی به نام گرفتار شدن نمودها در دست پ.ک.ک.

معضل نمودها دقیقاً یعنی چه؟

مهمت متین ار، روزنامه ستار

در ادبیات سیاسی ترکیه٬ دوگروه٬ مداوماً از معضل نمودها حرف می زنند. گروه نخست٬ افرادی هستند که به شدت تحت تاثیر افکار پ.ک.ک و حزب دموکراتیک خلق ها قرار گرفته اند و گروه دوم نیز روشنفکرانی هستند که مداوماً دولت را مورد نقد قرار می دهند.

واقعیت این است که تمایل پ.ک.ک و حزب دموکراتیک خلق ها به طرح مساله ای به نام ضرورت حل معضل نمودها٬ هیچ ربطی به نمودها و مطالبات کُردی ندارد. آنها صرفاً به دنبال قدرت هستند. می خواهند یک تکه زمین یا یک واحد جغرافیایی در دست داشته باشند و بر آن حکمرانی نمایند و ایدئولوژی فاشیستی خود را گسترش دهند. آنها با همین شعار٬ هنوز هم فرزندان نمودها را به کوهستان ها می فرستند و سلاح به دست آنها می دهند.

خود عبدالله اوجالان به عنوان رهبر پ.ک.ک می گفت: دلیل مبارزه ما سیاست انکار نمودها است. اگر انکار سرانجام یابد٬ دلیلی برای ادامه مبارزه باقی نخواهد ماند.

حالا و در دوران اقتدار حزب عدالت و توسعه٬ می بینید که نه کسی موجودیت نمودها را انکار می نماید و نه کسی اجازه دارد چیزی بر آنها تحمیل کند.

زبان کُردی در دانشگاه تدریس می گردد و شبکه تلویزیونی 24 ساعته دولتی کُردی هم در حال فعالیت است. دیگر چه مسئله ای باقی می ماند؟ تدریس زبان کُردی در مدارس؟ واقعاً؟ شوخی نکنید و به شعور من توهین نکنید. دغدغه پ.ک.ک٬ هیچگاه زبان کُردی نبوده و نیست. آنها فقط به دنبال قدرت هستند.

شرح مترجم: مهمت متین ار از چهره های قدیمی حزب عدالت و توسعه٬ تاکنون چند بار به عنوان نماینده به مجلس راه یافته است. او از نمودهای آدیامان است و در اغلب نوشته های خود٬ برای وصف اردوغان از لفظ صمیمانه و غیر رسمی رئیس استفاده می نماید و ارادت خود به اردوغان را پنهان نمی نماید.

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما