واقعیت تیم شفر فارغ از اشتباهات داوری: استقلال، شیر بیشه قعرنشین ها - مجله یک کامپیوتر

استقلال مدعی پنجم قهرمانی است

به گزارش خبرنگاران ، حمیدرضا عرب ، جام می خواهیم، جام می خواهیم. این جمله واحدی بود که غالب بازیکنان استقلال پیش از بازی با پدیده و پس از 3 برد متوالی به زبان می آوردند. اظهارات آبی ها نشانه هایی از یک حس بزرگ برای بازگشت به دایره مدعیان جدی قهرمانی درخود داشت اما آنچه پنج شنبه ای که گذشت ودرورزشگاه آزادی رقم خورد، آیا با آنچه بازیکنان و مربیان استقلال به زبان می آوردند کمترین شباهتی داشت؟

تیمی که به واقع جام می خواهد و نام استقلال را یدک می کشد اگر به واقع جام می خواست باید به قاطع ترین شکل ممکن میدان بازی با رقیبش را ترک می کرد اما از استقلال به جز دقایقی برتری عددی و تاکتیکی برحریف هیچ قاطعیتی دیده نشد.

تیمش که دنبال رسیدن به جام قهرمانی است باید این پدیده را با 2،3گل درورزشگاه خانگی شکست می داد تا سرسخت ترین منتقدانش را هم به این نتیجه برساند که حقیقتا مدعی قهرمانی لیگ برتر است. نمایش استقلال مقابل پدیده اما هیچ نشانی از مدعی بودن، سرسخت بودن، جام خواه بودن و جدی بودن درخود نداشت.

استقلالی ها اما پس از این بازی کوشیدند همه دلایل ناکامی خود را گردن داوری بیندازند که یکی ازسخت ترین صحنه ها پیش رویش نهاده شد و به تمکین از کمکش گلی که استقلال به ثمررساند را مردود اظهار داشت. مربیان و بازیکنان استقلال با جملاتی مشابه و نظیر هم چنان حمله ای به داوران لیگ کردند که گویی تمام اشتباه ها علیه این تیم رخ می دهد.

اگر استقلال خودش را بازنده قضاوت ها می داند تیم های ماشین سازی و نساجی چه باید بگویند؟! اتفاق خوشایندی برای فوتبال ایران نیست اما داوری های ضعیف و اشتباه های مکرر به همه بازی های تسری پیدا نموده است و این گونه نیست که فقط یک تیم را در این ماجرا متضرر بدانیم.

حال اگر استقلال با صدرنشینی درنیم فصل یک امتیاز فاصله داشت یا با پیروزی مقابل پدیده می توانست به این عنوان برسد، می شد حمله همه جانبه بازیکنان ومربیانش را قدری درک کرد اما برای استقلالی که مقابل تیم های ضعیف شاخ و شانه می کشد اما مقابل مدعیان حرفی برای گفتن ندارد، این اندازه فضا سازی جایزنیست.

استقلال اگر می خواهد درهمین حد تیم رده پنجیم باقی نماند و به یکی از مدعیان جدی نیم فصل دوم بدل گردد باید از راس تا ذیل نگاهی به خود بیندازد. خود را به خوبی برانداز کند، کاستی هایش را ببیند و درراستای بهبود آن قدم های درستی بردارد.

برای استقلال نه بازیکنان آن چنان شاخصی به خدمت گرفته شده، نه به درستی مدیریت شده کما اینکه می بینیم زیرپوست استقلال اعتراض های بسیاری به مسائل مالی وجود دارد و نه وینفرد شفر به عنوان اول مرد فنی این تیم کارش را به درستی انجام داده است.

بدون شک جام به تیمی تعلق می گیرد که اشتباه هایش درحداقل ممکن باشد. مدیرانش درتصمیم گیری و درانتخاب های خود اشتباه ننمایند، سرمربی اش نیز با کمترین اشتباه ها پیش برود و بازیکنان نیز با همه وجود درترکیب تیم خود بازی نمایند.

برای اینکه استقلال با قواعد خودش بیشتر آشنا گردد باید به پاسخ این پرسش رسید. پرسش این است: استقلال دربازی با پدیده چند موقعیت صددرصد گل داشت؟ اگر موقعیت سازی به یکی، دوفراری که طارق همان انجام داد گفته می گردد که باید فاتحه تفکر بازیکنان و مربیان این تیم را خواند وهمین جا از استقلال قطع امید کرد!

به آن موقعیت های نصفه و نیمه ای که دربازی با پدیده ایجاد شد، هیچ منطقی موقعیت گل نمی گوید.

البته که استقلال نسبت به ابتدای نیم فصل قدری رشد نموده است اما این جهش برای تیمی که به اصطلاح خودش را مدعی قهرمانی می داند کافی نیست و این روال هرگز آبی ها را به سرمنزل مقصود نمی رساند.

استقلال اشکالاتی در شیوه بازی اش دارد که وینفرد شفر درراس کادرفنی استقلال باید نسبت به برطرف آن اقدام کند. گرچه از تفکری که از ابتدای فصل مدام به جدایی تیام وجبارف اشاره نمود و مهرتایید زد به بازیکنانی همچون گرو و نویمایر بسیار بعید است که قابلیت صددرصدی برای شناسایی درست مسائل فنی تیمش را داشته باشد اما شفر نیز درحد و اندازه خودش نیز عمل ننموده و درفصل هجدهم نتایج قابل توجهی با استقلال به دست نیاورده است.

روزی که استقلال جام حذفی را از کف داد پیش بینی می شد به واسطه رهایی از یک جبهه فرسایشی و دردسرساز درلیگ عملکرد مطلوب تری داشته باشد اما وینفرد شفر هرگزموفق نشد از این استقلال تیمی درقواره قهرمانی بسازد و درمهم ترین بازی نیم فصل نتیجه ای به دست آورد که هیچ کس را به آینده این تیم که همانا رسیدن به جام قهرمانی است، امیدوار نمی سازد.

واقعیت را نباید کتمان کرد. استقلال فرصتی طلایی را از کف داد و حالا باید دل به روزهایی ببنند که معین نیست پس از جام ملت های آسیا برایش چگونه رقم بخورد وهمین بازیکنانی که عطش پوشیدن پیراهن تیم ملی را داشتند، درنیم فصل دوم که بازی های ملی هم پیش روی تیم ملی نیست با چه انگیزه ای گام به میدان مسابقه بگذارند.

استقلال راه را از ابتدای فصل کج رفت. درست مانند فصل پیش. فصل پیش هم استقلال پایه ها را درست بنا نکرد ودرنیم فصل به فکر چاره افتاد. حال شاید این استقلال بتواند درنیم فصل دوم با خریدهای به اصطلاح رویایی خاطره آن تیم فصل پیش را تکرار کند اما همین که استقلال دوباره دستش از رسیدن به جام کوتاه بماند خود، ناکامی بزرگی است.

تکمله: کلاه مان را قاضی کنیم. استقلال مقابل چند تیم بالای سرش پیروز شده؟ سپاهان را برده؟ پرسپولیس و پدیده را برده؟ تنها برتری استقلال مقابل تراکتوری بود که درهفته آغازین دراوج بحران بود. استقلال حتی به پارس جم هم باخته است و جام را به تیمی می دهند که مدعیان را پس بزند نه اینکه تنها شیری باشه دربیشته قعرنشین ها. حال گیریم زاهدی فر حتی از سوی کمیته داوران به دلیل اشتباه دراظهار داشتن گل استقلال هفته ها محروم گردد اما چه عاید استقلال می گردد؟ آیا از این سیلی که علیه داوران راه افتاده، استقلال امتیازی خواهد گرفت؟

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما