سامان دهی و احیای بافت روستای تاریخی اوشتبین در آذربایجان شرقی
به گزارش مجله یک کامپیوتر، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی از سامان دهی و احیای بافت روستای تاریخی اوشتبین در راستای حفاظت و نگهداری از معماری بومی و بافت تاریخی روستاها اطلاع داد.
به گزارش خبرنگاران به نقل از روابط عمومی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی؛ مرتضی آبدار مدیرکل میراث فرهنگی استان اظهار کرد: روستای تاریخی اوشتبین واقع در جوار رود ارس از زیباترین روستاهای پلکانی کشور به شمار می رود که به دلیل برخورداری از بافت تاریخی ارزشمند و چشم اندازی زیبا که ترکیبی از معماری بومی و سنتی در کنار عناصر طبیعی است، به عنوان یکی از مهم ترین قطب های گردشگری استان شناخته شده و در طول سال به ویژه تعطیلات تابستان گردشگران بسیاری از نقاط مختلف کشور این منطقه خوش آب و هوا را برای سفر انتخاب می نمایند.
آبدار با تاکید بر ضرورت حفاظت از الگوهای معماری سنتی بافت روستای تاریخی اوشتبین، اظهار کرد: خانه ها در این روستا در شیب تند روستا واقع شده و نمای پلکانی زیبایی را ایجاد نموده اند، با توجه به این که تداوم سنت و حفظ اصالت ها هنوز در اسلوب ساخت خانه های این منطقه به چشم می خورد، احیای بافت تاریخی و استحکام بخشی خانه های در معرض تخریب روستا با حفظ الگوهای سنتی معماری در کنار ظرفیت های تاریخی-فرهنگی موجود می تواند در افزایش میزان جذب گردشگر و توسعه گردشگری روستایی در استان نقش موثری داشته باشد.
مدیرکل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی به تمهیدات مقرر جهت ساماندهی این روستا اشاره نمود و گفت: پروژه ساماندهی و احیای بخش هایی از بافت تاریخی این منطقه و فعالیت هایی اعم از انجام مطالعات جمعیت شناسی و آسیب شناسی، تهیه نقشه حریم و محدوده روستا، ایجاد بانک اطلاعات، عقد قرارداد مرمت و نگهداری مشارکتی، تهیه و صدور احکام هیات راهبردی پایگاه میراث فرهنگی روستا در دستور کار قرار گرفته است.
آبدار در خاتمه به سایر اقدامات زیرساختی توسط سایر نهادها اشاره نمود و گفت: در راستای ساماندهی روستای تاریخی اوشتبین، اخذ نقشه های برداشتی بنیاد مسکن توسط بخش داری سیه رود و اقدام برای شناسایی و مکانیابی سرریز جمعیتی روستا از جمله سایر اقداماتی است که در سال 98 اجرا خواهد شد.
روستای اوشتبین از توابع بخش سیه¬رود از جمله روستاهای هدف گردشگری استان آذربایجان شرقی است که در سال 79 به شماره 2692 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
منبع: میراث آریابانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما